Ervaringen van een Kernvisiecoach

“Nathanja, zou je daar een stukje over willen schrijven?“
“Eh, waarover precies?”
“Nou dat wat je net vertelt, daar lopen meer coaches tegen aan.”

Ik heb Wim aan de telefoon om iets terug te koppelen over het traject van een coachee. Wim geeft aan dat ik al een tijdje meedraai als coach en dat je dan steeds beter leert zien wat voor type kind je voor je hebt zitten.
Inderdaad, dit jaar is het 10 jaar geleden dat ik startte met de opleiding tot Kernvisiecoach en sindsdien werk ik met veel plezier als coach en eigenlijk uitsluitend met de Kernvisie methode. “Weet je Wim, ik heb me de afgelopen 10 jaar geen moment verveeld en daar was ik wel heel bang voor toen ik de opleiding deed”, flap ik eruit.

Om even een beeld te schetsen: ik ben opgeleid tot vaktherapeut beeldend. Uiteraard werk je dan wel met een hulpvraag en doelstelling, maar het is ook de kunst om volledig in te spelen op wat er tijdens de sessie gebeurt. De therapeut kiest het materiaal, de opdrachten, alles volledig afgestemd op wat de cliënt nodig heeft. Vervolgens heb ik jarenlang als studiebegeleidster gewerkt op een huiswerkinstituut: het begeleiden van tieners van 1 mavo tot en met 6 vwo. Het aanleren van studievaardigheden en het geven van uitleg waar nodig. Heel afwisselend werk.

Dus ik kreeg het best wel een beetje benauwd toen ik het didactische deel van de opleiding volgde. Alle stappen lagen vast. Ik veerde nog even op bij de uitleg over het bioscoopscherm, daar kon ik wel wat creatiefs mee, maar Wim haastte zich om dat idee de kop in te drukken. Waar ik een volledige bioscoopzaal voor me zag met speakers, licht- en geluidseffecten, werd dit beeld teruggebracht naar enkel het scherm, dat was effectiever. Zucht…. Waar was ik aan begonnen…. Dit was helemaal niet leuk, hier kon ik toch helemaal niets van mezelf in kwijt.

10 jaar later

10 jaar later kan ik zeggen dat het werken als Kernvisiecoach absoluut niet saai is. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik gedachteloos een programma aan het afdraaien was. Nadat we het telefoongesprek hebben beëindigd, denk ik er nog over na. Nu in gedachten terugkerend naar die opleidingsdagen en waar ik vandaan kwam qua opleiding en werkervaring begrijp ik wel mijn zorgen van destijds. Inmiddels weet ik dus dat die zorgen ongegrond waren. Maar hoe kan dat nou eigenlijk? De feiten zijn hetzelfde gebleven. De Kernvisie methode is een vrij strikte methode, waarin precies vaststaat welke stof je aanbiedt en ook in welke volgorde.

Ik ben daar natuurlijk wel eens van afgeweken. Niet uit eigenwijsheid, maar om een ouder ter wille willen zijn: “Mijn dochter heeft volgende week een toets breuken, kunnen we daar donderdag mee aan de slag gaan, ze is er zo nerveus voor.” Ik kan je vertellen: het werkt niet. Ook het ‘leuker’ maken van het traject zet niet echt zoden aan de dijk, is mijn ervaring. En het grappige is dat een kind en de ouder zelf zelden vragen of het niet leuker kan. Het is zo duidelijk wat er gedaan wordt en wat het effect daarvan is. Geen franje, less is more.

Er is één uitzondering: het hoogbegaafde kind. Die vinden het wel snel ‘saai’. Tijdens de sessie blijven ze bij de les, maar dat dagelijkse oefenen, dat is wel een ding voor ze. Zo had ik een moeder van een hoogbegaafd kind aan de telefoon, een week na de eerste sessie: “O ja, nu ik je toch spreek, dat dagelijks oefenen, heb je nog iets anders, want hij vindt ’t zo saai.”
Mooi zo! Een uitgelezen kans om je kind dagelijks heel even te laten oefenen met routine, doorzetten en dingen doen die nodig zijn, maar niet perse leuk. Daar gaat hij de rest van zijn leven lol van hebben. En zo geschiedde. En hij kwam er achter waarom hij het deed, want zijn cijfers schoten omhoog.

Waarom is dit werk voor mij als coach nog steeds zo boeiend?

Geen traject is hetzelfde

Elk kind is anders, elke ouder is anders, de hulpvraag verschilt en hoe lang het probleem al bestaat. Eigenlijk staat alleen de oplossing vast. Daarnaast hebben de kinderen vaak een goed gevoel voor humor en ik sta regelmatig versteld van de manieren die kinderen zichzelf hebben aangeleerd om tot een goede oplossing te komen.

Het gedachtegoed is nieuw voor de ouders

De ouder die zich aanmeldt heeft vaak al een enorme zoektocht achter de rug. Gelukkig wordt de Kernvisie methode steeds bekender, maar de inzichten die je de ouder en het kind biedt zijn vaak relatief nieuw voor hen. Je ziet hoe dingen op zijn plek vallen voor de ouder, en niet zelden niet alleen met betrekking tot hun kind, maar ook tot zichzelf en hun eigen schoolcarrière. Dat is toch wel anders dan bij een reguliere bijles wiskunde bijvoorbeeld: dan weet elke ouder wel ongeveer wat te verwachten.

Jij bent niet dom

Nog mooier is het om het kind zelf het inzicht te geven dat de tegenvallende resultaten niets te maken hebben met de intelligentie van het kind, maar aan de manier waarop de stof wordt aangeboden. De ontdekking van het kind dat leren op een andere manier wèl lukt en dat daardoor het zelfvertrouwen van het kind kan gaan herstellen, dat is goud. Daarnaast kun je als coach het kind bewust maken van de talenten die er achter ‘het leerprobleem’ schuilen: het out of the box denken, verbanden kunnen leggen, conceptueel denken. Daar komt in de toekomst steeds meer vraag naar.

De effectiviteit

Ik vind de Kernvisie methode bijzonder effectief. Er is al zo snel resultaat zichtbaar, zowel in de cijfers als in het welbevinden van de leerling. Je ziet als coach dat je een verschil maakt met wat je aanbiedt en dat verveelt nooit.

Variatie in doelgroep

Hoe het werkt weet ik niet, maar de hulpvraag van leerlingen die aangemeld worden lijken in periodes een thema te hebben. Zo heb ik een jaar gehad dat ik veelal kinderen uit groep 3 en 4 aangemeld kreeg, een half jaar later waren het weer enkel pubers uit 2 havo/vwo. Het thema is duidelijk even faalangst of fixed mindset en een jaar later weer hoogbegaafdheid. Voor mij als coach telkens weer een nieuw gebied om me in in te lezen, informatie op te zoeken en in te bekwamen. Daarnaast blijf je – ook na 10 jaar – situaties tegenkomen die vragen oproepen. Waar je als coach research voor moet doen om antwoorden te vinden. Ook als coach blijf ik kennis vergaren, groeien en ontwikkelen en persoonlijk beleef ik daar veel plezier aan.

Wat kan ik wel kwijt in het traject?

Waar ik dan voor mijn gevoel minder vrijheid heb in wat je in een sessie gaat doen en wat je behandelt, kan ik toch genoeg van mezelf kwijt in de methode: het is – binnen de vaste kaders van het welbekende boekje- toch ook een zorg op maat traject. Wat doe je als het kind de instructies niet goed oppakt? Hoe zorg je dat het kind op de juiste manier visualiseert? Hoe kun je de stof uitleggen op een manier die het kind wel oppakt? Hoe houd je het kind geboeid en betrokken bij wat je te vertellen hebt? Daar liggen de uitdagingen en komt je expertise om de hoek kijken.

Terwijl we op de basisschool allemaal min of meer op dezelfde manier hebben leren schrijven, hebben we toch allemaal een eigen handschrift. En zo is het wat mij betreft ook met de Kernvisie methode, we krijgen ook hier allemaal dezelfde instructies mee, maar je persoonlijkheid maakt jou als coach toch uniek.

Ach ja en die creativiteit kan ik ook in andere dingen wel kwijt. Misschien mag ik eens een stukje schrijven voor iemand :).

Nathanja Boon werkt al 10 jaar succesvol als Kernvisiecoach vanuit haar eigen praktijk Natuurtalent in Amersfoort.