Dat er steeds meer kinderen de diagnose dyslexie en dyscalculie krijgen, is het gevolg van slecht onderwijs. Dat stellen drie hoogleraren. Met de kinderen is niets aan de hand. ,,Ze moeten gewoon weer stampen.”
Anna Bosma, Kees Vernooy en Ben Maassen, alle drie hoogleraar op het gebied van dyslexie en/of taal- en leesonderwijs haalden de voorpagina van de Nederlandse kranten met bovenstaande uitspraak.
Artikel in het AD 09/02/17: Dyslexie is het gevolg van slecht onderwijs
Dat het ouderwets stampen niets uithaalt laat de reguliere dyslexiebehandeling zien. Een traject van één tot anderhalf jaar waarbij de lesstof nog eens dunnetjes wordt over gedaan en waarbij thuis dagelijks geoefend wordt. Op dezelfde manier zoals school het aanbiedt. Druk erop en stampen maar.
Als deze kinderen gebaat zouden zijn bij herhaling, zouden deze behandelingen een geweldige vooruitgang moeten laten zien en dat doen ze niet. Sterker nog, Kernvisiecoaches zien met grote regelmaat kinderen in hun praktijken die al een traject van anderhalf jaar achter de rug hebben en geen verbetering hebben laten zien.
Stampen werkt niet, de lesstof aanbieden op een manier die bij de leerstijl van het kind past wel.
Lees ook het blog van Wim Bouman: Stampen werkt niet.
Stampen werkt niet!
Ondernemer, verbinder en schrijver. Als mededirecteur van Kernvisie methode schept zij de randvoorwaarden die anderen (kinderen én volwassenen) de ruimte geven om te groeien en zich te ontwikkelen.
0 reacties