Het is weer de tijd van de informatieavonden op de basisscholen. Leerkrachten vertellen over hoe het werkt in en rond de klassen. En natuurlijk gaat het verhaal over het gemiddelde kind, daar ontkom je niet aan. Maar hoe ervaar je zo’n informatieavond als jouw kind niet zo gemiddeld is?
_Onderstaand artikel verscheen eerder op “beel·dend”:http://www.sharonvanwieren.nl/articles/110/informatieavond het blog van Sharon van Wieren._
Jongste snoepje heeft een brief mee uit school. Het is de uitnodiging voor de informatieavond voor de bovenbouw. Hoewel jongste snoepje al voor het tweede jaar in de bovenbouw zit, besluit ik toch mijn neus even te laten zien. De sfeer is vrolijk. De leerkrachten staan natuurlijk dagelijks voor een groep kinderen, maar zo’n zelfde groep volwassenen is net even anders.
Er komen huisregels voorbij, waarbij de nadruk ligt op de zelfredzaamheid van de leerlingen. Dat het nu toch eigenlijk niet meer de bedoeling is dat ouders met grote regelmaat de gymtas van hun kind nog even nabrengen, want vergeten … Dat sloffen ook in de bovenbouw verplicht zijn en dat het plantje nog steeds voor veel gezelligheid – maar nog veel belangrijker – voor het leren zorgen zorgt.
Er wordt verteld welke leermethodes er worden gebruikt voor lezen, rekenen en topografie. Een leerkracht vertelt levendig hoe de kinderen in groep 6 stoeien met de legenda bij de topografiekaarten. Dat veel kinderen de eerste weken keurig leren dat nummer 2 in de kaart Groningen is en op de toets de kluts kwijt raken omdat dan de nummertjes ergens anders staan. Natuurlijk besteden ze daar extra tijd aan en na een paar weken is dat dan gelukkig ook over.
Ik denk terug aan een jaar geleden, toen jongste snoepje volledig overstuur thuis kwam omdat ze haar topotoets niet goed had gemaakt terwijl ze er zo hard haar best op had gedaan. Wekenlang achtervolgde de topotoetsen haar, met slapeloze nachten en huilbuien tot gevolg. Totdat ze de topokaarten van “zZiep”:http://www.zziep.nl/materiaal-van-zziep/166/topografie ging gebruiken, waarbij de plaatsnamen in de kaart staan vermeld. Een kleine aanpassing met een groots effect.
Natuurlijk is er ook aandacht voor het schoolkamp, aan het begin van het schooljaar, want goed voor de cohesie van de (combinatie)klas. Doordat ieder jaar een deel van de klas uitstroomt naar de middelbare school en er ook weer een nieuwe onderlaag binnenkomt, is er het jaarlijks terugkerend proces van begeleid positieve groepsvorming. Het schoolkamp is daar een onderdeel van én kamp is natuurlijk leuk. Ieder kind met plezier naar school!
Opnieuw denk ik terug aan een jaar geleden. Jongste snoepje vond het moeilijk haar draai te vinden in haar nieuwe klas, maar zo verzekerde iedereen haar: “Wacht maar tot het schoolkamp, want dat is echt geweldig en daarna voelt iedereen zich thuis in de klas”!
Moe en verdrietig kwam ze thuis na het kamp, want waar ze op gehoopt had was niet gebeurd, ze voelde zich nog steeds een vreemde eend in de bijt.
Een luchtige avond met goed bedoelende leerkrachten, maar ik fiets teleurgesteld en verdrietig naar huis. Zien ze mijn kind eigenlijk wel?
_Op ouders.zziep.nl zijn materialen te vinden voor kinderen met “leerproblemen”:http://www.kernvisiemethode.nl/leerproblemen/hoe-ontstaat-een-leerprobleem (denk hierbij aan “dyslexie”:http://www.kernvisiemethode.nl/leerproblemen/dyslexie en automatiseringsproblemen)._
Ondernemer, verbinder en schrijver. Als mededirecteur van Kernvisie methode schept zij de randvoorwaarden die anderen (kinderen én volwassenen) de ruimte geven om te groeien en zich te ontwikkelen.
0 reacties