Op veel scholen worden de naast de tafels van 1 t/m 10 ook de tafels van 11 tot en met 15 aangeboden. Ze zijn behoorlijk lastig om aan te leren, maar welk nut dien je er eigenlijk mee?
De eerste vraag die beantwoord moet worden is: ‘Waarom leren we de tafels uit ons hoofd?’
En dat is helemaal niet zo’n gekke vraag want kinderen leren ze gewoon omdat het aangeboden wordt, omdat het moet. Maar waarom?
We leren tafels om de uitkomsten te kennen waardoor het rekenen makkelijker wordt (dit is trouwens meteen een goede reden voor een leerling om er echt werk van te maken).
Wanneer je cijferend gaat rekenen helpen de uitkomsten van de tafels om dit eenvoudig uit te voeren. Maar bij cijferend rekenen maak je eigenlijk alleen gebruik van de uitkomsten van de tafels 1 t/m 9. Het heeft dus geen enkele toegevoegde waarde om de uitkomsten te kennen van de tafels 11 t/m 15.
Vroeger was het wel handig om de tafel van 12 te kennen. Dit kwam voort uit het feit dat producten vaak in aantallen van 12 per verpakking werden besteld. Dan is het natuurlijk wel handig om snel te weten dat vier keer twaalf achtenveertig is.
Maar de tafel van 13 (of 14 of …) lijkt mij zinloos ten opzichte van de inspanning die er tegenover staat.
Op veel basisscholen wordt momenteel de voorkeur gegeven aan inzichtelijk rekenen. Een andere techniek die veel minder (vrijwel geen?) gebruik maakt van de tafels. Niet gek dus dat kinderen mét tafeldiploma aan het eind van de basisschool de geautomatiseerde tafels niet meer paraat hebben. Use it or loose it …
De uitkomst van 13 × 13 kan ik trouwens wel direct oproepen, dat is namelijk 169! Vroeger geleerd, maar ik weet nog steeds niet waarom.
Coach, trainer, spreker en ontwikkelaar van de Kernvisie methode. Coacht nog altijd 2 dagen in de week (waardoor zijn methodiek steeds verder ontwikkelt) en leidt (kinder)coaches, onderwijsprofessionals, logopedisten, orthopedagogen en psychologen op in de Kernvisie methode.
0 reacties